Optimalisering van energieniveau melkkoeien

Het is belangrijk dat melkveehouders aandacht hebben voor het energieniveau van melkkoeien. En daarnaast de impact van niet-optimale energieniveaus tijdens de levenscyclus van het dier begrijpen.

De rol van energie en de impact van stressperioden

Het energieniveau van melkkoeien is rechtstreeks van invloed op hun gezondheidstoestand. Veranderingen tijdens het leven van het dier spelen een grote rol en leiden vaak tot een daling van de voeropname en dus van de energievoorziening en de weerstand. Veranderingen worden ervaren als perioden van stress, en die kunnen meer of minder talrijk zijn, afhankelijk van de veehouderijpraktijken. Een van de meest stressvolle perioden voor de koe is de overgangsperiode van drie weken voor het afkalven tot drie weken na het afkalven. De overgangsperiode omvat veranderingen in het voer, afkalven, veranderingen in de groep en het begin van de lactatie, veel stressmomenten die niet zonder gevolgen zijn voor het dier.

Energie & Overgangsperiode

Tijdens de droogstandsperiode is de stofwisseling van de koe lager, de koe gaat vaker liggen en is minder actief, dit resulteert in een lagere energiebehoefte. De hoeveelheid droge stofopname neemt geleidelijk af, voornamelijk door de toenemende ruimte die het kalf inneemt. Naarmate het afkalven nadert, neemt de eetlust langzaam toe, waardoor er een kloof ontstaat tussen de energiebehoefte en de opname. Dit is de reden waarom het begin van de lactatie synoniem is met een energietekort dat vaak 14 dagen na het afkalven optreedt. Om de energie te vinden die nodig is voor een optimaal functioneren, met inbegrip van het metabolisme, de melkproductie en de spiercontractie bij het afkalven, zal de koe langzaam haar lichaamsreserves gaan gebruiken.

De gevolgen van energietekort

Als de energie-inname dit tekort niet snel compenseert, zal de koe haar reserves te veel gaan gebruiken. Daardoor zullen overmatige vetzuren worden geproduceerd, wat een overbelasting van de lever veroorzaakt en dus een onvolledige afbraak van het vet. Naarmate de lactatie vordert, zal de leverbeschadiging steeds ernstiger worden.

Deze energietekorten worden vaak over het hoofd gezien, ook al betekenen ze een verlies aan inkomsten voor de veehouder, omdat energietekorten leiden tot een verminderde eetlust en een lagere productie. Bovendien zal de koe meer blootgesteld zijn aan andere gezondheidsproblemen, aangezien het immuunsysteem een belangrijke verbruiker van energie is en dus zal worden aangetast als het energieniveau niet voldoende is. En de gevolgen houden daar niet op, een groot energietekort zal ook later gevolgen hebben bij de volgende inseminatie, aangezien de slaagkans lager zal zijn. De eicellen die zich ontwikkelen tijdens een energietekort zijn van slechte kwaliteit, wat altijd een probleem is bij de volgende inseminatie. In totaal wordt het gemiddelde verlies geschat op 250 euro. Om de gevolgen van een langdurig energietekort te beperken, kan de veehouder een aantal signalen opvangen:

Praktijkvoorbeeld: Anticiperen op energietekorten

Soms kan er sprake zijn van een risicogroep in een melkveestapel, koeien die gevoeliger zijn voor voedingstekorten bijvoorbeeld. Daarom is het belangrijk meer aandacht te besteden aan deze vooraf geïdentificeerde dieren en ze idealiter te isoleren om problemen te beperken. Meer in het algemeen kan een energietekort worden bestreden door vooraf in te grijpen, bijvoorbeeld door 3 weken voor het afkalven een AHV Booster Tablet toe te dienen. Het product zal het komende energietekort compenseren door het metabolisme van de koe (lever en pens) te activeren. Het zal de lever helpen om vet efficiënter om te zetten in energie.